அது முற்றிலுமாக ஒரு மாறுபட்ட பார்வை!

நாம் நமது “தாழ்மையுடன் இருப்பது” தொடரின் 5-வது நாளில் இருக்கிறோம்... இதுவரை நீங்கள் இதை எப்படி அனுபவித்து வருகிறீர்கள்?

நாள் 1-ல், இந்த எளிய சிந்தனையை நான் பகிர்ந்தேன்: பணிவு என்பது உங்களைக் குறைவாக நினைப்பது அல்ல, ஆனால் உங்களைக் குறித்து சிந்திக்கும் நேரம் குறைவாக இருப்பதாகும்.

இதற்கான அடுத்த தர்க்கரீதியான கேள்வி இதுவாக இருக்கலாம், "அப்படியானால், நான் அதற்குப் பதிலாக எதைக் குறித்துச் சிந்திக்க வேண்டும்?"

பதில் எளிது: ஆண்டவரைக் குறித்து.

நாம் நம் மனதை நம்மிடமிருந்து அவரிடம் திருப்பும்போது—நமது பிரச்சனைகளுக்குப் பதிலாக அவருடைய மகத்துவத்தைப் பற்றிச் சிந்திக்கும்போது, நமது வேதனைக்குப் பதிலாக அவருடைய அன்பை வியக்கும்போது—இந்தச் செயல்பாட்டில் நாம் தாழ்மையில் வளரவே செய்வோம்.

தாழ்மை என்பது உங்கள் பார்வையை உங்களிலிருந்து ஆண்டவருக்கு மாற்றுவதே.

இந்தச் செயல்முறையை நாம் யோபின் கதையில் காண முடியும்.

நீண்ட இருபது அதிகாரங்களுக்கு (யோபு 3-31), யோபு சுய பரிதாபத்தில் மூழ்கியிருந்தார், தனது விரக்தி, புகார்கள் மற்றும் சுயநீதி அனைத்தையும் பட்டியலிட்டார்.

உண்மையாக, இதற்காக அவரைக் குறை சொல்ல யாரால் முடியும்? அவர் எல்லாவற்றையும் இழந்தார், அதுவும் அவர் குற்றம் எதுவும் செய்யாமலே; அவர் தேவனுக்குப் பயந்து, முற்றிலும் நீதிமானாகவும், நேர்மையுள்ளவராகவும் வாழ்ந்தார் (யோபு 1).

யாராவது குறை சொல்ல உரிமை பெற்றிருந்தால், அது யோபுதான்.

யோபின் புலம்பல் அதிகாரங்களில் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு வசனத்திலும் "நான்" அல்லது "என்னுடைய" என்ற வார்த்தை உள்ளது. யோபு தன் சொந்த துயரத்தினால் முற்றிலும் ஆட்கொள்ளப்பட்டிருந்தார்.

ஆனால், 38-ஆம் அதிகாரத்திலிருந்து, தேவன் பேசத் தொடங்கி, தம்முடைய மகத்துவம், தம்முடைய வல்லமை மற்றும் தம்முடைய பராக்கிரமத்தை யோபுக்கு நினைவூட்டுகிறார். அவர் அடிப்படையில் யோபுவிடம், "என்னோடு ஒப்பிடும்போது நீ யார்?" என்று கேட்கிறார்.

திடீரென்று, யோபின் பார்வை மாறுகிறது. அவருடைய தொனி மென்மையடைந்து, அவருடைய இருதயத்திலிருந்து தாழ்மை வெளிப்படத் தொடங்குகிறது:

"இதோ, நான் நீசன்; நான் உமக்கு என்ன மறுஉத்தரவு சொல்லுவேன்; என் கையினால் என் வாயைப் பொத்திக்கொள்ளுகிறேன். நான் இரண்டொருதரம் பேசினேன்; இனி நான் பிரதியுத்தரம் கொடாமலும் பேசாமலும் இருப்பேன் என்றான்." – யோபு 40:4-5

 மேலும்:

"தேவரீர் சகலத்தையும் செய்ய வல்லவர்; நீர் செய்ய நினைத்தது தடைபடாது என்பதை அறிந்திருக்கிறேன்." – யோபு 42:2 

யோபின் கவனம் மாறிவிட்டது; அவருடைய கண்கள் இப்போது தேவன்மேல் இருக்கின்றன, இது அவரைப் தாழ்மையுள்ளவராக மாற்றியுள்ளது.

அன்பரே, நாம் நம்மேலும் நமது பிரச்சனைகளின்மேலும் கவனம் செலுத்தத் தொடங்கும்போது, தேவனுடைய நன்மை மற்றும் அவருடைய வல்லமையைக் குறித்துச் சிந்திக்காமல் இருக்கும்போது, பெருமை, அகங்காரம் மற்றும் சுயநீதி ஆகியவை நம்முள் ஊடுருவுகின்றன.

உங்கள் கண்களையும் உங்கள் மனதையும் அவர்மேல் நிலைநிறுத்துங்கள்; அதன் விளைவாக, தாழ்மை உங்கள் இருதயத்தில் வளரும்.