ஆகார், நீங்கள் படும் கஷ்டம் எனக்குப் புரிகிறது!

தேவனால் முற்றிலும் கைவிடப்பட்டு, மறக்கப்பட்டதாக நீங்கள் உணர்ந்த ஒரு நிலையை எப்போதாவது அடைந்ததுண்டா?

நிச்சயமாக, தேவன் நம்மை ஒருபோதும் கைவிடமாட்டார், நம்மை விட்டு விலகவும் மாட்டார் என்று நமக்குத் தெரியும் (எபிரேயர் 13:5), ஆனால் சில சமயங்களில் அது நிச்சயமாக அப்படி உணரப்படலாம்!

ஜாக்கின் (Zac) நோய் மற்றும் அவனுக்குத் தொடர்ச்சியான மருத்துவ கவனிப்பு தேவைப்பட்ட இருண்ட இரவுகள் மற்றும் மிகவும் வேதனையான தருணங்களின்போது, ​​நான் தேவனால் முற்றிலும் கைவிடப்பட்டதாக உணர்ந்த தருணங்கள் நிச்சயமாக இருந்தன.

ஜாக் மிகவும் துன்பப்பட்டதால், என் மகன் துன்பப்படுவதைப் பார்க்க என்னால் முடியவில்லை, எனவே தேவன் அவனைத் தம்மோடு அழைத்து சென்றால் அதுவே நல்லது என்று நான் நினைத்த சந்தர்ப்பங்களும் இருந்தன.

அதனால்தான் ஆகாரின் கதையோடு என்னால் தொடர்புபடுத்திக்கொள்ள முடிகிறது (ஆதியாகமம் 16 மற்றும் ஆதியாகமம் 21 இல் காணப்படுகிறது).

ஆகார், சாராயின் அடிமைப் பெண். சாராயால் கர்ப்பம் தரிக்க முடியாததால், சாராயின் கணவனான ஆபிரகாம் மூலம் இஷ்மவேல் என்ற ஒரு மகனைப் பெற்றாள். இருப்பினும், காலப்போக்கில் சாராயும் ஆபிரகாமும் ஈசாக்கு என்ற ஒரு மகனைப் பெற்றெடுத்தனர். அவர் சில ஆண்டுகள் வளந்தப்பின், ​​ஆகாரும் இஷ்மவேலும் வீட்டை விட்டு வெளியேற்றப்பட்டனர்.

"துருத்தியிலிருந்த தண்ணீர் செலவழ்ந்தபின்பு, ஆகார் தன் பிள்ளையை ஒரு செடியின் கீழே விட்டு, பிள்ளை சாகிறதை நான் பார்க்கமாட்டேன் என்று, எதிராக அம்பு பாயும் தூரத்திலே போய் உட்கார்ந்து சத்தமிட்டு அழுதாள்" (ஆதியாகமம் 21:15-16).

உடைந்த, நிராகரிக்கப்பட்ட மற்றும் முற்றிலும் நம்பிக்கையிழந்த நிலையில், ஆகாரால் தனக்கோ அல்லது தன் மகனுக்கோ இந்தச் சிக்கலைத் தீர்க்க முடியவில்லை.

ஆகார், அவள் நம்பியிருக்க வேண்டிய எஜமானர்களான ஆபிரகாம் மற்றும் சாராயால் நிராகரிக்கப்பட்டிருக்கலாம், ஆனால் தேவன் அவளை ஒருபோதும் கைவிடவில்லை.

"தேவன் பிள்ளையின் சத்தத்தைக் கேட்டார்; தேவதூதன் வானத்திலிருந்து ஆகாரைக் கூப்பிட்டு: ஆகாரே, உனக்கு என்ன சம்பவித்தது, பயப்படாதே, பிள்ளையிருக்கும் இடத்திலே தேவன் அவன் சத்தத்தைக் கேட்டார். நீ எழுந்து பிள்ளையை எடுத்து அவனை உன் கையினால் பிடித்துக் கொண்டுபோ, அவனைப் பெரிய ஜாதியாக்குவேன் என்றார். தேவன் அவளுடைய கண்களைத் திறந்தார்; அப்பொழுது அவள் ஒரு தண்ணீர்த் துரவைக் கண்டு, போய், துருத்தியிலே தண்ணீர் நிரப்பி, பிள்ளைக்குக் குடிக்கக் கொடுத்தாள்" (ஆதியாகமம் 21:17-19).

நம்மால் சமாளிக்க முடியாத அளவுக்குக் கடினமான சூழ்நிலைகளை தேவன் அனுமதிக்கலாம், இதனால் அவர் நம்மை ஒருபோதும் கைவிடமாட்டார் அல்லது நம்மை விட்டு விலகமாட்டார் என்பதை நாம் உணர்ந்து கொள்ளலாம்.

தேவன் உங்களைப் பார்க்கிறார்! அவர் ஆகாரையும் இஷ்மவேலையும் பார்த்ததுபோல. அவர் உங்களை மறக்கவில்லை!