இது உங்களுக்கு எப்போதாவது நடக்குமா?

திடீரென நீங்கள் ஆண்டவரின் பிரசன்னத்தை முழுமையாக உணரும் ஒரு தருணம் உங்களுக்கு எப்போதாவது வந்துள்ளதா?

அதுதான் சங்கீதம் 139-ஐ எழுதும் போது தாவீது ராஜாவுக்கு நடந்திருக்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன்:

“உம்முடைய ஆவிக்கு மறைவாக எங்கே போவேன்? உம்முடைய சமுகத்தை விட்டு எங்கே ஓடுவேன்? நான் வானத்திற்கு ஏறினாலும், நீர் அங்கே இருக்கிறீர்; நான் பாதாளத்தில் படுக்கை போட்டாலும், நீர் அங்கேயும் இருக்கிறீர். நான் விடியற்காலத்துச் செட்டைகளை எடுத்து, சமுத்திரத்தின் கடையாந்தரங்களிலே போய்த் தங்கினாலும், அங்கேயும் உமது கை என்னை நடத்தும், உமது வலதுகரம் என்னைப் பிடிக்கும்.” – சங்கீதம் 139:7-10

ஆண்டவர் எப்போதும் இங்கேயே நம்மோடு முழு உருவாக இருப்பதை போலவும், அவருடைய பிரசன்னம் இரவும் பகலும், நாம் எங்கு சென்றாலும் நம்மைச் சூழ்ந்துள்ளது என்ற உண்மையாலும் அவர் மூழ்கடிக்கப்பட்டார் போலத் தெரிகிறது. திடீரென ஏற்பட்ட இந்த உணர்வு தாவீதை பாடலாக வெடிக்கச் செய்தது ஏன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் அவர் ஆண்டவரை மிகவும் தொட்டுணரக்கூடிய விதத்தில் உணர்ந்த ஒரு தருணமாக அது இருந்திருக்கலாம் என்று நான் நினைக்கிறேன்.

கடந்த ஆண்டை நான் திரும்பிப் பார்க்கும்போது, என் சொந்த வாழ்க்கையில் அத்தகைய சில தருணங்களை என்னால் நிச்சயமாக சுட்டிக் காட்ட முடியும்இன் மகனின் மரணப் படுக்கை போன்ற மிகவும் வேதனையான காலங்களிலும், அதே போல் ஆழ்ந்த மகிழ்ச்சியான சில தருணங்களிலும், ஆண்டவரின் பிரசன்னம் எனக்கு அருகில் இருப்பதை நான் உணர்ந்தேன்.

ஆகவே, இன்று எனது சிந்தனைக்கான கேள்வி என்னவென்றால்: இந்தக் கடந்த ஆண்டில் நான் ஆண்டவரை மிக நேரடியாக கண்டுகொண்டது எப்போது?

நீங்கள் பல வழிகளில் – வேதாகமத்தில், தேவாலயத்தில், வீட்டில், உங்கள் நண்பர்களுடன், உங்கள் தனிப்பட்ட ஜெப நேரங்களில் – ஆண்டவரின் அருகாமையை உணரலாம். இந்த ஆண்டு உங்களுக்கு மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது எது? ஆண்டவரின் பிரசன்னத்தை நீங்கள் அதிகம் உணர்ந்த நேரங்கள் எவை?

கண்டறியப்பட விரும்புகிற, உங்களுக்கு அருகிலும் நெருக்கமாகவும் இருக்க விரும்புகிற ஒரு தேவனையே நாம் சேவிக்கிறோம். சிலர் ஆண்டவரைப் பற்றி, பயப்பட வேண்டிய, மகிழ்விக்க முடியாத, தொலைவில் உள்ள ஒரு சக்தியாக எண்ணலாம், ஆனால் நம்முடைய பரலோகத் தந்தையோ அருகாமையையே விரும்புகிறார்.

“கர்த்தரைக் கண்டடையத்தக்க சமயத்தில் அவரைத் தேடுங்கள்; அவர் சமீபமாயிருக்கையில் அவரை நோக்குக் கூப்பிடுங்கள்.” – ஏசாயா 55:6