மரியாளின் பார்வையில் : கிறிஸ்துமஸ்
இது ஒரு பழக்கப்பட்ட வார்த்தை போலத் தோன்றலாம் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் இந்த வருடம் எவ்வளவு வேகமாக ஓடிவிட்டது! இன்னும் சில வாரங்களில் நாம் கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாடப் போகிறோம் என்பதை என்னால் நம்ப முடியவில்லை!
நீங்கள் எவ்வளவு காலமாக ஒரு கிறிஸ்தவராக அல்லது வேறு மதத்தை சார்ந்தவராக இருந்திருந்தாலும், நீங்கள் சந்தேகமின்றி கிறிஸ்துமஸ் கதையைக் கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள்: நம்மை இரட்சிக்க பூமிக்கு வந்த தேவனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பையே கிறிஸ்துமஸாக கொண்டாடுகிறோம்.
ஆனால் சில சமயங்களில், ஒரு புதிய கண்ணோட்டத்தைப் பெற, மிகவும் பழக்கமான ஒரு கதையை வேறு கோணத்தில் இருந்து படிப்பது உதவியாக இருக்கும். உதாரணமாக, கதையின் ஒரு குறிப்பிட்ட கதாபாத்திரத்தின் நிலையில் உங்களை வைத்துப் பார்ப்பது. இதனை ஆடம்பரமான சொற்களில் 'கதாபாத்திர ஆய்வு' (Character Study) என்று அழைப்பார்கள், ஆனால் நான் இதை “மரியாள் பார்வையில் : கிறிஸ்துமஸ்” என்று அழைக்கிறேன்.
மரியாள் இயேசுவின் தாய், மேலும் கதையில் அவரது பங்கு மிகவும் அசாதாரணமானது. ஆரம்பத்தில், அவர் ஒரு தேவதூதரால் சந்திக்கப்பட்டார், அவர் அவரிடம் முன்னறிவித்ததாவது:
“இதோ, நீ கர்ப்பவதியாகி ஒரு குமாரனைப் பெறுவாய், அவருக்கு இயேசு என்று பேரிடுவாயாக.” – லூக்கா 1:31
ஒரு தேவதூதரின் வருகை என்பது, குறிப்பாக மரியாளின் பார்வையில், அதிர்ச்சியூட்டும் ஒரு நிகழ்வு ஆகும், ஆனால் அவள் பெற்ற செய்தியோ இன்னும் அதிக அதிர்ச்சியைத் தந்தது. அவள் ஒரு கன்னிப் பெண்! எப்படி ஒரு மகனைப் பெற்றெடுக்க முடியும்?
இயேசுவைக் கருத்தரித்தபோது மரியாள் கன்னிப் பெண்ணாக இருந்தது நம்முடைய கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தின் அடிப்படைகளில் ஒன்றாகும். இது ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவ பிரிவின் விசுவாச அறிக்கையிலும் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது (அப்போஸ்தலர்களின் விசுவாசப் பிரமாணம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது).அது ஏன் மிகவும் முக்கியமானது? ஏனெனில் இயேசு முழுமையாக மனிதனாகவும் (ஒரு பெண்ணுக்குப் பிறந்தவர்), அதே சமயம் முழுமையாக தேவனாகவும் (பரிசுத்த ஆவியினால் கருத்தரித்தவராக) இருந்தார் என்பதை இது நிரூபிக்கிறது.
இதைப் பற்றி ஒரு கணம் சிந்தித்துப் பாருங்கள், நாம் மனிதனாக மாறிய ஒரு தேவனை சேவிக்கிறோம். இயேசு பிறந்தபோது முழுமையாக தேவனாகவும் முழுமையாக மனிதனாகவும் இருந்தார். அவர் வாழ்ந்தபோது, போதித்தபோது, குணமாக்கியபோது, விடுதலை அளித்தபோது முழுமையாக தேவனாகவும் முழுமையாக மனிதனாகவும் இருந்தார். மேலும், அவர் நம்முடைய பாவங்களுக்காக மரித்தபோதும் முழுமையாக தேவனாகவும் முழுமையாக மனிதனாகவும் இருந்தார்.
இது ஆச்சரியமாக இல்லையா?
